🔩 Dziennik Zdzicha: Prasa Omega – zemsta maszyny

Stara prasa do odwadniania osadu typu Omega, rocznik bliżej nieustalony. Czasy świetności miała wtedy, gdy na telefon trzeba było kręcić palcem. Teraz… już tylko warczy. Ale wciąż walczy. A dziś – wyzwała mnie na pojedynek.

🕘 06:10 – budzi się starożytna bestia

Wchodzę do hali odwadniania, a tam cisza. Zbyt wielka, jak na urządzenie, które zwykle dźwięczy jak tramwaj po zawale.

Podchodzę. Patrzę. Panel miga tylko jedną diodą. Czerwoną. Czerwień awarii. Czerwień złych wspomnień. Czerwień „przygotuj się na najgorsze”.

– Tylko nie znowu… – mruczę i stukam w obudowę. Błąd.

Prasa wydaje z siebie jęk. Dosłownie. Jakby coś ją bolało. Albo jakby szykowała się do riposty.

🔧 07:22 – pierwsze starcie

Franek przychodzi z zestawem kluczy i energią, jakiej nie widziałem od jego trzeciego rozwodu. Próbuje coś pokręcić, coś sprawdzić. Prasa odpowiada mu krótkim trzaskiem i czarną smugą smaru.

– Zdzichu, ona pluła na mnie! – krzyczy Franek.

– Bo ją obraziłeś, stary. U nas w hali obowiązuje szacunek dla wiekowych konstrukcji.

– To może ją przeproś, skoro taka wrażliwa?

– Prasa się nie przeprasza. Prasę się przekonuje. I karmi… miłością techniczną.

🪛 08:05 – ofensywa śrubokrętowa

Wyciągam zestaw narzędzi. Nie ten nowy. Ten stary – z czasów, gdy „naprawa” znaczyła „dokręć mocniej”. Podchodzę do Omegi. Patrzę jej prosto w panel.

– Słuchaj, stara. Wiem, że ci ciężko. Że czasy się zmieniły. Ale my też mamy swoje problemy. Osad się nie odwodni sam. Franka nie można wysłać na front, bo ma uczulenie na pracę. A ja… mam tylko ciebie.

Diody migają. Jakby coś zrozumiała.

– Dam ci smar. Dam ci luz. Ale daj mi trochę wiary.

Naciskam START. Prasa zadrżała. Tryknęła. I… ruszyła.

🐈 08:57 – kot naprawczy

Nagle coś przemknęło pod rurami. Małe, szare, z ogonem i wąsami. Kot. Nowy. Niewidoczny, jakby istniał tylko kątem oka. Przysiadł obok rozdzielni, spojrzał na mnie… i zniknął.

– Franku, widziałeś kota?

– Jakiego kota?

– No właśnie. Idealny technik. Tylko patrzy. Nie komentuje.

📉 10:20 – Omega w pełnej krasie

Odwadnianie idzie jak marzenie. Wilgotność spada, osad leci w big bagi, pompa się nie dławi. Omega wróciła. W starym stylu, ale z dumą.

Franek pyta, co zrobiłem.

– Nic. Pogadałem.

– Pogadałeś z maszyną?

– Z kobietami się nie kłócisz, Franek. Zwłaszcza z takimi, co mają 400 kilo suchego charakteru i moment obrotowy większy niż twój w piątek po piwie.

🧠 Morał dnia

Technologia się starzeje. Ludzie się denerwują. Ale czasem wystarczy odrobina szacunku, śrubokręt i spojrzenie kota zza rury, żeby wszystko znów działało.

Pamiętaj: Stare prasy nie rdzewieją – one czekają na kogoś, kto jeszcze wie, jak je dotknąć.