🐾Dziennik Zdzicha – Dzień, w którym kot wpadł do osadnika

🐾 Dzień, w którym kot wpadł do osadnika

Zapisane: środa, godz. 11:47 – dzień, w którym przestałem ufać kratkom bezpieczeństwa.

Wszystko zaczęło się niewinnie. Przerwa na kawę, słońce świeci, Halina z laboratorium mówi, że jej kot znowu wlazł do aktówki. Śmieszne. Do czasu, aż *mój* kot wlazł do osadnika.

🐈 Plan lotu: z parapetu na ruszt

Nie wiem, jak się tam dostał. Może przez okno techniczne, może teleportował się z szafki na narzędzia. W każdym razie – był. Mały, bury, z ogonem w kształcie pytajnika. Stoi na krawędzi osadnika wtórnego i patrzy w otchłań, jakby zamierzał sprawdzić, co kryje się w ściekach.

– Zdzichu, ten twój kot… on tam zaraz skoczy – powiedział Franek.

– On nie skoczy. On po prostu analizuje.

– Zdzichu, on już leci.

Plask. Kot wpadł. Do osadnika. Na szczęście do osadnika wtórnego – więc nie było brudno i niebezpiecznie. Ale było mokro.

🧑‍🚒 Misja ratunkowa: Komando Osad

W ruch poszły grabie techniczne, siatka na liście i wędka ze spłuczką. Kot, jak przystało na kota, pływał z godnością, ignorując panikę. Dopiero gdy Halina zawołała „łosoś z puszki!”, skręcił w kierunku brzegu.

Franek złapał go siatką, ja zakryłem twarz, bo zapach ścieków połączony z kocim futrem to broń biologiczna, a Halina podała ręcznik i spojrzała na mnie z litością, jakbyśmy właśnie wyciągnęli z osadnika świętego kota egipskiego.

🧪 Efekty uboczne

Kot był cały, ale przez dwa dni świecił w UV. Osadnik musieliśmy przepłukać, bo ponoć sierść może rozregulować proces sedymentacji. Kierownik napisał notatkę służbową pt. “Zwierzęta a bezpieczeństwo biologiczne oczyszczalni”.

– Zdzichu, jak ty to tłumaczysz? – zapytał szef.

– Proces adaptacyjny. Kot testował warunki życia alternatywnego.

– …

– Poza tym nie ma w regulaminie, że nie wolno. W sensie… nie było. Teraz już pewnie jest.

☕ Na koniec – kawa

Po wszystkim usiedliśmy na schodach przy laboratorium. Kot suszył się na słońcu, my piliśmy kawę, a Halina wręczyła mi własnoręcznie zrobioną naklejkę: #kotozdzicha.

Od tej pory osadnik wtórny dostał nową nazwę – *Kuweta Wielofazowa*. A ja sprawdzam kratki przy każdej zmianie. Bo w ściekach nie ma rzeczy niemożliwych.

☕ Kot wpadł, ale kawa się nie rozlała

Podobała Ci się historia? Postaw nam kawę – zanim ktoś wpadnie do strefy beztlenowej z kanapką: